Η ασφάλεια των καταναλωτών στα ψιλά γράμματα (για όσους ψωνίζετε απο ξένες πολυεθνικές)!!!

Προ ημερών, αγοράσαμε από γνωστό σούπερ-μάρκετ που ανήκει σε μεγάλη ξένη πολυεθνική εταιρία (θα εξηγήσουμε στη συνέχεια για ποιο λόγο κάνουμε αυτή την επισήμανση), πορτοκάλια συσκευασμένα σε δίχτυ.

Πάνω τους, βρήκαμε την ετικέτα της φωτογραφίας. Με μεγάλα γράμματα διαβάζουμε το είδος του προϊόντος, την ποικιλία, το μέγεθος και το βάρος. Με μικρότερα γράμματα διαβάζουμε κάποιους κωδικούς, το όνομα του συσκευαστή και την προέλευση (ελληνική), και στο τέλος, με τα πολύ μικρά γράμματα διαβάζουμε:

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΑ ΜΕ ΙΜΑΖΑΛΙΛ

Ο ΦΛΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΡΩΣΙΜΟΣ!

Διευκρινίζουμε εδώ ότι οι διαστάσεις της ετικέτας είναι 6,5 x 4,5 εκατοστά, δηλαδή όσο ένα κουτί με σπίρτα περίπου!

1^η επισήμανση

Η ετικέτα σαφώς δεν περιλαμβάνει τίποτα το μεμπτό. Θα λέγαμε μάλιστα ότι παρέχει σαφή πληροφόρηση που πιθανότατα προβλέπεται από τον κώδικα τροφίμων. Επειδή όμως το μέγεθος των γραμμάτων αντιστοιχεί με τη διαβάθμιση κάθε πληροφορίας, δεν μπορούμε παρά να διαφωνήσουμε κατηγορηματικά με τη διαβάθμιση της συγκεκριμένης ετικέτας. Είναι ήσσονος π.χ. σημασίας οι πληροφορίες ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: 1 που δεν την πολυκαταλαβαίνουμε, ή εκείνη: ΔΙΑΜ. 4-5 (αφορά το μέγεθος που καλώς ή κακώς το βλέπουμε), για να παρουσιάζονται με τα μεγαλύτερα γράμματα. Είναι όμως μείζονος σημασίας το ότι τα προϊόντα είναι επεξεργασμένα με κάποιο αγροχημικό σκεύασμα και ότι ο φλοιός δεν είναι ψιλά γράμματα, στα οποία είναι βέβαιο ότι κάποιοι ηλικιωμένοι πολίτες δεν έχουν πρόσβαση.

2^η επισήμανση

Μπορεί ο φλοιός των πορτοκαλιών να μην καταναλώνεται άμεσα από κανέναν μας, όλοι γνωρίζουμε όμως ότι μπορεί να καταναλωθεί έμμεσα. Το ξύσμα φλοιού, χρησιμοποιείται ευρέως π.χ. στην επαγγελματική και οικιακή ζαχαροπλαστική (κέικ, ρεβανί, μαρμελάδες …). Αλλά και στην απλή περίπτωση που θα αφαιρέσουμε και θα πετάξουμε τη φλούδα, η πληροφορία για επεξεργασία της με κάποιο φάρμακο είναι απαραίτητη. Μας οδηγεί π.χ. όταν καθαρίσουμε ένα πορτοκάλι να πλύνουμε τα χέρια μας πριν πιάσουμε στη συνέχεια … ψωμί ή κάτι άλλο. Και κυρίως, να προστατέψουμε τα μικρά παιδιά.

3^η επισήμανση

Το Imazalil, το συγκεκριμένο αγροχημικό προϊόν που αναφέρει η ετικέτα, είναι ένα μυκητοκτόνο μετασυλλεκτικής χρήσης. Χρησιμοποιείται δηλαδή μετά τη συγκομιδή για την προστασία των προϊόντων από μύκητες, κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, επεξεργασίας, μεταφοράς και μέχρι την κατανάλωση των προϊόντων. Η χρήση του υπακούει σε συγκεκριμένους κανόνες που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε για το ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση τηρήθηκαν. Όμως μας γεννώνται μια σειρά από εύλογα ερωτήματα:

Ερώτημα 1^ο

Με αυτού του τύπου την πληροφόρηση προστατεύεται επαρκώς ο καταναλωτής; Η απάντηση είναι: Σαφώς όχι! Ο Έλληνας καταναλωτής, ο απλός άνθρωπος, δεν είναι ούτε επαρκώς πληροφορημένος, αλλά και ούτε εθισμένος στην αναζήτηση των σημαντικότερων πληροφοριών στα πολύ ψιλά γράμματα και μόνο. Όμως, και στις χώρε της κεντρικής Ευρώπης αυτή η πληροφόρηση θεωρείται ανεπαρκής. Εδώ και πάνω από 20 χρόνια, οι ίδιες ξένες πολυεθνικές σούπερ – μάρκετ που έχουμε στη χώρα μας, εφαρμόζουν σε χώρες όπως π.χ. η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία κλπ, μια διαφορετική πρακτική. Στα καταστήματά τους, οι μεγάλες ετικέτες που αναρτώνται στο πάγκο κάθε προϊόντος, περιέχουν σαφώς την πληροφορία (και με κανονικά γράμματα) ότι το συγκεκριμένο προϊόν έχει επεξεργαστεί με το … τάδε φάρμακο. Κι όχι μόνο στα συσκευασμένα, αλλά και στα χύμα νωπά προϊόντα. Στη χώρα μας, οι ίδιες εταιρίες δεν το εφαρμόζουν ούτε για δείγμα!

Κι ας μη βιαστεί κάποιος να πει το γνωστό ελληνικό εύρημα: «
και τι κάνει το κράτος»; Γιατί από πληροφορίες που συγκεντρώσαμε, αυτή την εμφανή πληροφόρηση πάνω στον πάγκο των καταστημάτων την απαίτησαν και την επέβαλαν οι Ενώσεις Καταναλωτών των χωρών! Οι οργανώσεις των ίδιων των πολιτών, κι όχι κάποιος διορισμένος Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εμπορίου που μπορεί να’ ναι ευάλωτα σε πιέσεις από συμφέροντα που θα επεδίωκαν την κατά το δυνατόν πλημμελέστερη πληροφόρηση.

Ερώτημα 2^ο

Στα δικά μας σούπερ-μάρκετ, τι γίνεται με τα προϊόντα που διατίθενται χύμα; Που μπορεί να είναι επεξεργασμένα αλλά δεν συνοδεύονται από ετικέτες; Εκεί ποιος παρέχει την πληροφόρηση έστω και με ψιλά γράμματα; Φοβόμαστε πως το ερώτημα θα μείνει αναπάντητο.

Συμπερασματικά

Πριν από ενάμιση χρόνο, είχαμε προμηθευτεί από άλλη ξένη πολυεθνική εταιρία σούπερ-μάρκετ της πόλης νωπά λουκάνικα σε συσκευασία, παρασκευασμένα σε χώρα της κεντρικής Ευρώπης. Νωπά, σημαίνει ότι έχουν μικρή χρονική περίοδο μέχρι την ημερομηνία λήξης. Εξετάζοντας τη συσκευασία είχαμε διαπιστώσει άναυδοι ότι στη βασική ετικέτα του προϊόντος γραμμένη στη γλώσσα της χώρας παρασκευής του υπήρχε μια συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης. Στην ελληνική ετικέτα που είχε τοποθετηθεί δίπλα (προφανώς τους ξέφυγε), η ημερομηνία λήξης του προϊόντος ήταν πολύ μεταγενέστερη. Δημοσιεύσαμε τότε την ετικέτα. Δεν είχαμε κατ’ αρχάς καμία παρέμβαση από την αρμόδια Υπηρεσία ελέγχου της Νομαρχίας. Χρειάστηκαν δυο τηλεφωνήματα προς τους υπεύθυνους της εν λόγω υπηρεσίας προκειμένου να … ξυπνήσουν, και να μας ζητήσουν να τους παραδώσουμε τις δυο ετικέτες για να προχωρήσει η μήνυση. Αν έγινε κάτι, και το τι έγινε, δεν το μάθαμε ποτέ. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι η ασφάλειά μας ως καταναλωτών, και το στοιχειώδες και νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμά μας στη σωστή πληροφόρηση, δεν μπορεί να «επαφίεται στον πατριωτισμό» ούτε των πολυεθνικών αλυσίδων, ούτε των ελληνικών δημοσίων υπηρεσιών. Επιβάλλεται η συμμετοχή μας και με τον τρόπο αυτό η ουσιαστική δραστηριοποίηση των οργανώσεων καταναλωτών ώστε τουλάχιστον να μιλούν ενιαία με μια φωνή. Γιατί μέχρι σήμερα, οι επικεφαλής κάποιων απ’ αυτές το μόνο το οποίο μας έδειξαν είναι το κυνήγι τους για το μικρόφωνο και το γυαλί της ΤV.

Όσο για τις ξένες πολυεθνικές είναι πραγματικά ανήθικο στη Γαλλία και τη Γερμανία να παρέχουν σαφή και εμφανή πληροφόρηση ενώ οι ίδιες στη χώρα μας να μην το κάνουν. Είναι κάτι που δεν … επιβαρύνεται με μεταφορικά και δεν κοστίζει τίποτα.